مدیر کمپین بین المللی ممنوعیت مین‌های زمینی، از مسوولان ایران خواست که به کنوانسیون منع مین بپیوندند
فیروز علیزاده ، مدیر کمپین بین المللی ممنوعیت مین های زمینی در نامه‌ای به وزیر امور خارجه ایران و رئیس مرکز مین‌زدایی جمهوری اسلامی ایران ضمن هشدار از اینکه ایران هنوز به معاهده منع مین نپیوسته، پذیرش کنوانسیون منع مین را به مسوولان ایران توصیه کرد.
این نامه ضمن برشمردن اقدامات مثبتی مثل پاکسازی، آموزش خطرات مین، و کمک به مصدومان در ایران، استفاده از استانداردهای بین المللی پاکسازی را برای برگرداندنِ امنِ زمین‌های شهروندان به آنها و کاهش تلفات در میان مین روب ها موثر قلمداد کرده و در مورد نقش مهم جامعه مدنی و نهادهای مستقل توضیح داده است.
متن کامل این نامه که رونوشت آن در تاریخ ۲۴ جولای ۲۰۱۴ به نمایندگی دائم جمهوری اسلامی ایران در سازمان ملل متحد و مرکز حامیان حقوق بشرـ عضو کمپین بین المللی مبارزه با مین های زمینی ارسال شده با عنوان ” معاهده ممنوعیت مین‌های ضد نفر ۱۹۹۷”، به شرح زیر است:
عالیجنابان،
از طرف کمپین بین المللی ممنوعیت مین‌های ضد نفر، شبکه جهانی مؤسسات غیر دولتی فعال در زمینه نابودی مین‌های ضد نفر و برنده جایزه نوبل صلح ۱۹۹۷، این نامه را برای شما می‌‌نویسم.
احتراماً توجه شما را به موضوعات مطروحه در کنوانسیون ممنوعیت استفاده، انباشت، ساخت و انتقال مین‌های ضد نفر و نابود ساختن آنها، یا کنوانسیون منع مین، جلب می‌‌کنم.
همانطور که مستحضرید در نتیجه تصویب این معاهده، تعداد بیشماری از انسانها از مرگ نجات یافتند و استفاده، ساخت و تجارت مین‌ها ی ضد نفر در سراسر دنیا کاهش چشمگیری داشته است. حدود ۲۷ کشور از کشور‌های آلوده به مین هم اکنون عاری از مین هستند. بیش از ۴۷ میلیون از مین‌های ذخیره شده توسط کشور‌های عضو نابود شده اند، و تضمین حقوق و نیازهای مصدومین مین مورد توجه بیشتری قرار گرفته است.
اکثر کشور‌های جهان (۱۶۱ کشور) به این کنوانسیون پیوسته اند و دیگران عملا متعهد اجرای مفاد آن هستند. علی رغم وجود چالش‌های متعدد، دست آوردهای موجود حکایت از این امر دارد که معاهده منع مین بهترین چهارچوب برای حل مشکلات مربوط به مین‌های زمینی در سراسر جهان است.
با این حال، ایران که به طور جدی تحت تاثیر این مین‌ها است، هنوز به معاهده منع مین نپیوسته است. متاسفانه حدود۱۰۰۰۰ نفر، اکثراً شهروندان عادی، توسط مین‌های زمینی و دیگر ادوات منفجرناشده باقیمانده از دوران جنگ در ایران کشته یا مصدوم شده اند و هر ساله تلفات جدیدی اتفاق می‌‌افتاد.
مجددا از جمهوری اسلامی ایران می‌‌خواهیم که بدون تاخیر به کنوانسیون منع مین بپیوندد. در این خلال قدردان خواهیم بود اگر ایران ما را در جریان پالیسی فعلی اش جهت پیوستن به کنوانسیون قرار دهد.
از اقدامات انجام شده توسط جمهوری اسلامی ایران در خصوص پاکسازی، آموزش خطرات مین، و کمک به مصدومان مطلع هستیم. اینها اقدامات خوبی جهت برخورد با مسئله مین است.
در راستای برگرداندنِ امنِ زمین‌های شهروندان به آنها و کاهش تلفات در میان مین روب ها، جمهوری اسلامی ایران را به استفاده از استانداردهای بین المللی پاکسازی تشویق می‌‌کنیم. به ویژه در زمینه‌های برنامه ریزی، ارزیابی، علامت گذاری، تضمین کیفیت و نظارت بر اقدامات پاکسازی. اتخاذ برنامه جامع و عمومی و استفاده از آخرین روش‌های کار جهت تضمین پاکسازی دقیق،از جمله اقدامات عمده ای است که باید مورد توجه قرار گیرد. رسانه‌های ایرانی در موارد متعددی اعلامِ رسمی دولت مبنی بر اتمام پاکسازی در سال‌های پیشرو را منعکس کرده اند، بنا براین کمپین بین المللی منع مین‌های زمینی از دریافت اطلاعات زمانبندی مورد نظر این مرکز برای پاکسازی مین های ضد نفر، استقبال می کند.
ما از حضور نماینده ایران در کارگاه‌های آموزشی که اخیرا در شهر دوشنبه (تاجیکستان) برگزار شد، آگاه هستیم. از شما دعوت می‌‌کنیم که از تمام امکانات موجود برای شرکت کارشناسان ایرانی در کارگاه‌ها و کنفرانس‌های بین المللی استفاده کنید و در توسعه مکانیزم هایی برای گسترش همکاریها با سازمان‌های بین المللی در زمینه اقدامات مربوط به مین بکوشید.
تلفات جاری ناشی از انفجار مین و سایر ادوات منفجر ناشده ی باقیمانده از جنگ ضرورت آموزش‌های بیشتر از خطرات مین در مناطق آلوده را گوشزد می‌‌کند. تمام مناطق آلوده باید علامت گذاری و حصار کشی شود .
سازمان نظارت بر مین‌های زمینی و مهمات خوشه ای در سال ۲۰۱۲ گزارش داد که ارگان‌های دولتی مسئول برای کمک به مصدومین مین، بودجه خود را با توجه به وضعیت بد اقتصادی کاهش داده اند. بی شک کاهش بودجه بر زندگی قربانیان مین و خانواده آنها اثر مخرب داشته و سبب انزوای آنها می‌‌شود. بر این باوریم که دولت ایران از بازماندگان مین و خانواده آنها حمایت خواهد کرد و در رساندن کمک‌های لازم از جمله کمک‌های اولیه به مصدومین جدید، اقدامات لازم را انجام خواهد داد.
در این راستا چهار چوب‌های حقوقی بایستی مورد بازبینی قرار گیرد به نحوی که از اعمال تبعیض جلوگیری کرده و متضمن حقوق قربانیان مین و سایر اداوت باقیمانده از جنگ باشد. اتخاذ مکانیزم هایی برای تضمین برگشت کامل مصدوین و دیگر افرادِ دارای معلولیت به عرصه اجتماعی و اقتصادی جامعه ضروری است.
ما از دریافت اطلاعات در خصوص ترکیب و میزان ذخیره مین های ضد نفر در ایران استقبال می‌‌کنیم. همچنین مایلیم بدانیم آیا ایران تصمیم به ساخت، انتقال و استفاده از مین‌های ضد نفر دارد و یا اینکه در سال‌های اخیر از آنها استفاده کرده است.
در پایان قابل ذکر میدانم که سازمان‌های غیر دولتی، در سراسر جهان نقش اساسی در سبک کردن درد و رنج ناشی از مین‌های زمینی داشته اند. اکثر پاکسازی‌های بشردوستانه مین ها و کمک به مصدومین در سراسر جهان توسط سازمان‌های غیر دولتی صورت گرفته است. مایلیم شاهد فراهم شدن موقعیت برای مشارکت سازمان‌های غیر دولتی در ایران نیز باشیم.
از انجام هر گونه اقدام در مورد مسائل مهم متذکره سپاسگزاریم و از هر گونه امکان برای مذاکره با نماینده ای از طرف وزارت امور خارجه یا مرکز مین زدایی استقبال می‌‌کنیم. در صورتیکه اطلاعات بیشتری بخواهید می توانید از طریق ایمیل [email protected] یا تلفن ۰۰۴۱۲۲۹۲۰۰۳۲۵ تماس حاصل فرمایید.
